Poradnia zdrowia psychicznego

Czym zajmuje się poradnia zdrowia psychicznego?

Poradnia zdrowia psychicznego w Przychodni Miejskiej w Pieszycach zajmuje się wsparciem osób zmagających się z problemami psychicznymi i emocjonalnymi, znajdujących się w trudnych sytuacjach życiowych, jak również diagnozowaniem i leczeniem chorób psychicznych. Nasi specjaliści pomagają w radzeniu sobie ze stresem, lękami, uzależnieniami, spadkami nastroju i innymi trudnościami emocjonalnymi, zajmują się terapią depresji, leczeniem zaburzeń odżywiania, zaburzeń lękowych.

Czy potrzebuję skierowania, aby umówić się na wizytę w poradni zdrowia psychicznego?

Nie, do poradni zdrowia psychicznego  nie jest konieczne skierowanie. Możesz umówić się na wizytę bezpośrednio, kontaktując się z nami telefonicznie lub mailowo. Szczegóły znajdziesz w zakładce Rejestracja.

Skąd mam wiedzieć, że potrzebuję wizyty u psychiatry lub psychologa? Kiedy udać się po pomoc?

Po każdą pomoc, również psychologiczną, warto udać się za każdym razem, gdy coś nas niepokoi. Podobnie jak z wizytą lekarza pierwszego kontaktu, ortopedy czy dermatologa – może okazać się, że to nic poważnego i wystarczy nam jedna wizyta, by poczuć się lepiej. Będziemy spokojniejsi i pewni, że zadbaliśmy o swoje zdrowie.

Do rozważenia wizyty w poradni zdrowia psychicznego powinny nas szczególnie zachęcić zaobserwowane u siebie lub kogoś bliskiego objawy/sytuacje takie jak:

• Niska samoocena i brak poczucia sprawczości
• Problemy ze snem
• Problemy z apetytem (zarówno jego brak, jak i nadmierne zajadanie emocji czy problemów)
• Przedłużający się stres, który zaczyna negatywnie odbijać się na naszym życiu
• Trudności w relacjach z innymi ludźmi, na przykład ciągłe wybuchy gniewu
• Przedłużający się smutek, brak energii, niechęć do rzeczy, które kiedyś sprawiały nam przyjemność
• Lęk, który nas przytłacza, ataki paniki
• Podejrzewanie u siebie depresji, nerwicy, wypalenia zawodowego
• Trudne sytuacje życiowe, przez które chcielibyśmy przejść ze wsparciem – rozwód/rozstanie, utrata pracy, strata kogoś bliskiego, uzależnienie bliskiej osoby
• Samookaleczanie się
• Myśli samobójcze

Czy moje wizyty w poradni są poufne?

Tak, wszystkie wizyty w naszej poradni są w pełni poufne. Szanujemy prywatność naszych pacjentów i dbamy o to, aby wszystkie informacje były chronione.

Jak przygotować się do pierwszej wizyty u psychologa? Czego mogę się spodziewać na pierwszej wizycie?

Przed wizytą pomyśl, z jaką sprawą udajesz się do psychologa – co i jak opowiesz, jakie masz objawy i od jak dawna, co się wydarzyło, jak się czujesz, czego oczekujesz po tej wizycie. Jeśli masz za dużo myśli w głowie, możesz je wszystkie spisać. Podobnie zrób z pytaniami, jeśli obawiasz się, że zapomnisz o coś ważnego zapytać.

Podczas pierwszej wizyty psycholog będzie pytał o podstawowe informacje – powód wizyty, samopoczucie, twoje życie, historię zdrowia psychicznego twojej rodziny, obecne problemy.  Wspólnie omówicie, czy potrzebne są kolejne wizyty, ewentualne leczenie itd.

Czy muszę mówić o wszystkim na pierwszej wizycie?

Nie musisz opowiadać całego swojego życia na pierwszej wizycie. Skup się na tym, co doprowadziło do wizyty, z czym przyszedłeś, co w danym momencie twojego życia wymaga usprawnienia. Jeśli psycholog będzie potrzebował więcej informacji, na pewno o nie zapyta. A jeśli spotkań będzie więcej, zdążycie porozmawiać i o bardziej zawiłych tematach.

Kiedy smutek trwa za długo?

Smutek jest naturalną reakcją na trudne wydarzenia życiowe, sygnałem, że w naszym życiu zmieniło się coś ważnego. Nie jest to emocja, której powinniśmy unikać czy dążyć do jej wyeliminowania. Natomiast jeśli smutek utrzymuje się przez dłuższy czas (niewspółmierny do skali wydarzenia) i zaczyna negatywnie wpływać na nasze codzienne funkcjonowanie – pozbawia nas siły do robienia czegokolwiek, odbiera przyjemność, odgradza od bliskich osób, powoduje zaniedbania w pracy – powinniśmy mu się przyjrzeć i skonsultować z lekarzem lub psychologiem, ponieważ może być oznaką choroby. Depresja nie jest przejściowym smutkiem czy gorszym samopoczuciem. To poważna, śmiertelna choroba, która wpływa na naszą psychiczną i fizyczną kondycję, dlatego nie warto smutku, gdy trwa ponad dwa tygodnie.

Skąd wiedzieć, że to depresja? Jakie są objawy depresji?

Depresja najczęściej objawia się długotrwałym smutkiem, brakiem energii, trudnościami z koncentracją, utratą zainteresowania wcześniej lubianymi aktywnościami, zmianami w apetycie i śnie, a także poczuciem beznadziejności. Jednak to choroba o wielu twarzach, może mieć też szereg mniej popularnych objawów, osoba chorująca na depresję nie zawsze jest smutna czy przygnębiona, nie zawsze wygląda jakby „coś było nie tak”. Bezwzględnie po pomoc należy udać się, gdy

Depresję diagnozuje i leczy psychiatra, jednak jeśli podejrzewamy u siebie tę chorobę, możemy na początku udać się również do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub psychologa, którzy pomogą w przeanalizowaniu objawów i podpowiedzą dalsze postępowanie.

Jak wygląda atak paniki?

Atak paniki charakteryzuje się nagłym i intensywnym uczuciem lęku. Może obejmować objawy fizyczne takie jak przyspieszone bicie serca, duszności, zawroty głowy, pocenie się, drżenie, uczucie utraty kontroli. Osoba doznająca ataku paniki może również odczuwać dreszcze, uderzenia gorąca, ból w klatce piersiowej, derealizację (poczucie, że otoczenie jest nierealne) lub depersonalizację (uczucie odłączenia od własnego ciała).

Ataki paniki są bardzo nieprzyjemne, wręcz przerażające, ale mimo fizycznych objawów, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia. W radzeniu sobie z nimi, zrozumieniu w jakich sytuacjach się pojawiają i dlaczego, a w końcu i w ich ograniczeniu może pomóc terapia.

Czy lęk można wyleczyć?

Lęk jako emocja nie wymaga leczenia. Podobnie jak smutek czy złość, lęk jest ważnym sygnałem dotyczącym naszego życia.

Leczyć i wyleczyć można natomiast zaburzenia lękowe. Pomocne są tutaj zarówno leki, jak i terapia. Jedną z najskuteczniejszych form terapii w tym przypadku jest terapia poznawczo-behawioralna. Leczenie trzeba jednak dostosować do indywidualnych objawów i możliwości pacjenta, dlatego niezbędna jest konsultacja ze specjalistą.

Jak radzić sobie ze stresem?

Stres niejedno ma imię – zapracowanie, niedobory snu, za dużo obowiązków, ciągły hałas, problemy w relacjach, poczucie nienadążania czy niewyrobienia… Stres jest nieuniknionym elementem naszego życia. Ważne jednak, by nas nie przytłaczał i nie trwał zbyt długo.

Jeśli przechodzimy przez wyjątkowo stresujący okres, warto wypróbować różne sposoby na relaks i znaleźć ten, który pomoże nam najlepiej odreagowywać. Mogą to być ćwiczenia fizyczne – ruch świetnie obniża napięcie. Sprawdzi się spędzanie większej ilości czasu w naturze, np. długie spacery po lesie, poświęcenie większej uwagi na hobby i ulubione czynności (czytanie? gry planszowe? gotowanie?), medytacja, głębokie oddychanie, rozmowy z bliskimi.

Na poziomie fizycznym dobrze w takich okresach zadbać również o sen i zdrowe, pożywne jedzenie – stres to reakcja naszego organizmu na niekorzystne bodźce, dajmy mu paliwo do radzenia sobie z nimi.

Jak sobie radzić z niską samooceną?

Nad niską samooceną zdecydowanie można i warto popracować, aby poprawić komfort swojego codziennego życia i zadowolenie z niego. Na początek trzeba zrozumieć, skąd się u nas biorą negatywne myśli o sobie, poddać je w wątpliwość lub zweryfikować. W zwiększeniu samoświadomości, asertywności i krytycznym podejściu do własnych myśli i ocen zdecydowanie pomagają spotkania z psychologiem czy terapeutą. Spojrzenie kogoś z zewnątrz pomaga nabrać dystansu, czasami pomoce bywa już samo wypowiedzenie myśli na głos.

Jak poradzić sobie z żałobą?

Proces żałoby jest bardzo indywidualny, również okres jej trwania. Jest to jednak naturalna i potrzebna reakcja emocjonalna po doświadczeniu straty. Powinniśmy w tym czasie pozwolić sobie na przeżywanie wszystkich emocji – nie tylko smutku, ale również gniewu czy lęku, szukać wsparcia wśród bliskich nam osób i czynności, które przynoszą nam ukojenie. Nie ma innego sposobu na żałobę, niż po prostu ją przeżyć. Mogą nam w tym pomóc spotkania z psychologiem, terapeutą, który wyposaży nas w narzędzia do radzenia sobie z trudnymi emocjami, pomoże ponownie znaleźć sens i sposób na życie po stracie.

Jak leczy się zaburzenia odżywiania?

Leczenie zaburzeń takich jak anoreksja, bulimia czy kompulsywne objadanie się często obejmuje kontakt z kilkoma specjalistami, zarówno psychologa czy psychiatry, jak i dietetyka czy psychodietetyka. Ważne w tym przypadku, by leczeniem objąć i psychiczne, i fizyczne aspekty zdrowia pacjenta, który musi nie tylko naprawić swoją relację z jedzeniem, ale również dotrzeć do problemów, które doprowadziły do choroby i sobie z nimi poradzić.